Restaurant Lambermons, Haarlem. 2-6-2006
Nu dus ons oordeel:
Gesitueerd in een oud pakhuis aan het Spaarne in Haarlem.
Veel balken aan het plafond. Moderne inrichting. Prima zittende stoelen en attent, ontspannend ontvangen.
Daarnaast hebben ze sinds kort ook een soort lounge-gelegenheid, waar je , zonder te reserveren terecht kunt voor wat lekkere kleine hapjes.
Het concept werd ons bij binnenkomst nog een keer uitgelegd: er wordt elk half uur 1 van de 10 gerechten klaargemaakt en je hebt de keuze om mee te doen, of niet.
Bij elk gerecht wordt, desgewenst een bijpassend glas wijn geschonken.
Wij waren net te laat voor gerechtje nummer 1 van de gerechtjeskaart van vandaag.dus de in eigen schelp gegaarde Coquille St. Jacques bedekt met gemarineerde zwaardvis hebben we gemist. :{
Daarna hebben we wel meegedaan aan 7 van de volgende gerechten.
1.
Als eerste namen we de gebakken runderlende met Shanghay paksoy en een jus van soja.
Zaten ook nog wat bospaddestoelen bij.
Heerlijke kleine portie (zoals trouwens voor elk gerechtje geldt).
Goed gebakken runderlende, lekkere saus erbij.
Ging vergezeld met een glas Argentijnse rode wijn: Black River Patagonië uit 2004.
(volle rode wijn)
2.
Daarna hebben we een Rogvleugel in olijfolie bereid met groene asperges en wilde spinazie gegeten.
Vooraf kwam de ober ons de afgelopen nacht op de Noordzee gevangen rog even eerst onbereid aan tafel tonen.
Rogvleugel smaakte heerlijk. Rog is een beetje, qua structuur en smaak , met vlees te vergelijken en smaakt niet zo visachtig.
Voor Trudie de eerste keer dat ze het at en ze was er helemaal weg van.
Als bijpassende wijn kregen we een Duitse Hospitien Riesling uit 2005.
(wat ons betreft iets te veel aan de zoete kant)
3.
Volgende door ons genomen gerecht was een Kalfsentrecote, omwikkelend met basilicumfarce met daarbij een krokante knots van kalftartaar.
(het toeval wil dat wij de afgelopen week zelf een gerecht met kalfsentrecote hebben gemaakt, dus we wilden dit wel even vergelijken).
Met name de farce met basilicum was erg lekker.
De lollie (knots) van kalfstartaar vonden we een beetje aan de te droge kant.
Als bijpassende wijnen kregen we een keuze uit 2 rode wijnen.
Trudie koos uiteindelijk voor een Australische wijn: Lantana Big Rivers uit 2004
Ik koos voor de wijn van de dag: een Nieuw-Zeelandse Willow Creek uit New Zealand.
4.
Ook aan het daarna volgende gerecht deden we mee:
Een op de graat gebakken scholfilet met een salsa van Stellendamse garnalen.
Perfect gebakken stukje scholfilet, heerlijke garnalen en vergezeld zoor een heerlijke saus en een klein beetje risotto-rijst.
Uitmuntend!
Als wijn dronken we er een heerlijk frisse (klein beetje sprankelende) witte Italiaanse wijn bij: een Braida Vignis Veneto uit 2005.
De volgende gang lieten wij even aan ons voorbij gaan ( Tamme eendenborst met een zacht gegaard kwartelpootje en schuim van cepes)
We namen van de gelegenheid gebruik om intussen even met Michel Lambermon en de rest van de keuken en bedieningsbrigade te kletsen en wat sfeerbeelden te schieten.
Michel Lambermon haalde speciaal voor ons even een glaasje alcohol tevoorschijn om even zijn flambeerkunsten te tonen:
Na die kleine pauze van een half uur waren we wel weer toe aan de volgende gang:
5.
Tarbotfilet met gebakken bospaddestoelen en eigen braadjus.
De ober kwam vooraf even de alweer dagverse Tarbot aan ons tonen, onder het vertellen dat de visjes Kwik, Kwak en Arie heetten.
Perfect gebakken Tarbotfilet-stukje (lekker nog net stevig), heerlijk sausje, lekkere knapperige groentes erbij.
Als wijn hierbij een Australische witte wijn: Milton Park Chardonnay uit 2004.
6.
Vervolgens gingen we over tot het, al de hele avond aan de rotisserie gegrilde gerecht.
Gegrilde Ierse ossenhaas, geserveerd met een saus van rode wijn en port.
Supermals Iers rundvlees met een heerlijke saus en vergezeld door knapperige peultjes, courgettes en erwtjes.
We kregen er een glas rode Italiaanse wijn bij: Alberollo Felline uit 2004.
7.
Daarna was het aan ons of we nog ruimte hadden voor kaas of nagerechten.
Trudie besloot dat ze nog een bordje Beaufort-kaas aan kon.
Ik had intussen meer dan genoeg in mijn buikje. 😛
Het bijpassende glaasje Moët et Chandon champagne werd genereus door haar afgestaan aan mij omdat zij zelf er liever een glaasje Port uit 1992 (met notensmaak) bij wilde.
De allerlaatste gang:
Allerlei zoetigheden, samengesteld door Tamar, hebben we dus ook aan ons voorbij laten gaan.
Ons oordeel:
Tja..en dan nu een oordeel hierover vellen?
Het is geen traditioneel restaurant (ze noemen zich niet voor niets een kooktheater), maar kan wat ons betreft wedijveren met een aantal zeer gerenommeerde restaurants.
Niet voor niets staan ze ultra-hoog, qua cijfer op Iens in Haarlem.
De entourage, het zeer attente bedienende personeel, de spontane koks, de prima sommelier, de in alle opzichten met zeer veel liefde en kennis van koken klaargemaakte gerechtjes doen ons toch besluiten om tot een hoog cijfer te komen voor Lambermons.
Wat ons betreft absoluut een aanrader en zeker de moeite van nog een bezoek waard.
Paul&Trudies Eetrecensies 
